Doorgaan naar hoofdcontent

Posts

Charlie kirk

Charlie, Wat een verdriet. Verdriet om jou. Ik kende je via het beeldscherm. Ik zag je debates en hield van de wijze waarop je direct en snel doordrong tot de kern; de overtuiging achter de gestelde vraag of aanval. Met een enorme kennis van zaken ontmantelde je leugens. Het kan niet anders dan dat je mensen de ogen hebt geopend of, op zijn minst, opnieuw hebt laten nadenken.  Het ontzenuwen van de leugens over God, over Jezus en ook de leugens die in een propagandaoorlog worden verspreid over Israël zag ik je met liefde en overtuiging doen. Ik genoot daarvan. Ook als je andere standpunten had dan ik genoot ik van je kennis, humor en argumentatiestijl.  Wat een verdriet dat iemand denkt dat het vrije woord gestopt moet worden. Wat een verdriet dat iemand denkt dat met een moord te kunnen doen. Je beledigde niemand, je bedreigde niemand met geweld, je had een mening en die verdedigde je. Scherp, ja, met humor, ook dat ja, en op de inhoud. Sommige mensen kunnen niet tegen mening...
Recente posts

Van niets naar leven?

Van niets komt niets Zonder finetuning is leven niet mogelijk in het universum. Het hele universum hangt aan finetuning in elkaar. Het is geen random zooitje; er is over nagedacht. Ik beschreef, in een ander blog, dat, als voorbeeld, de ' kosmologische constante ' eigenlijk niet spontaan tot stand kon komen. Wel is deze constante van cruciaal belang voor het ontstaan van planeten en sterren en van leven.  Hoe klein was de kans op een spontaan ontstaan van deze constante? Het was een kans van 1 op 10000000000 0000000000 0000000000 0000000000 0000000000 0000000000 0000000000 0000000000 0000000000 0000000000 0000000000 0000000000. Kleine kans dus. Nou ja, geen kans. En, het gaat niet om één dingetje in het universum. Waar men ook kijkt, lijkt het, komt fenomenen tegen die uitermate precies zijn afgesteld. Als je al die evenementen bij elkaar optelt, wordt de kans exponentieel nog kleiner dat het universum, met haar leven daarin, spontaan ontstaan is: een kans zo groot als niets (...

Hersenloze atomen zorgen voor een perfecte afstelling. Of toch niet?

De perfecte afstelling Barry had net zijn nieuwe keuken geïnstalleerd. Alles glansde: het aanrecht, de kraan, zelfs de handleiding die hij negeerde. Maar de kastdeurtjes… die hadden hun eigen ideeën. Het ene deurtje stond open, het andere sloot met de elegantie van een pinguïn op heet zand. Barry had nog wat te doen. Een halve slag aan het scharnier links. Een kwartje rechts. Waterpas erbij. Hoofd een keer stoten. Na drie uur stonden ze eindelijk recht. Hij riep trots: “Kijk nou!” Toen ging de vaatwasser open… en tikte het linker deurtje uit balans. Barry zuchtte: "Wat zou het fijn zijn als keukenkastdeurtjes zichzelf afstelde. Gewoon, zomaar, omdat keukenkastjes dat doen als je ze maar lang genoeg met rust laat." In dit blog gaat over materie die zichzelf finetunet (of niet). Finetuning Het begrip Finetuning verwijst naar het feit dat het universum precies zo is 'geconstrueerd' dat het mogelijk is te bestaan met leven . Zelfs een minuscule afwijking zou leiden tot ee...

Schiep God het universum in zes dagen?

Mijn geloof hangt er niet van af. Of het nu zes dagen waren of niet: ik heb een relatie met de levende God. Toch heb ik er wel een mening over. Want hoe kennen we God eigenlijk? Wat zijn onze bronnen van Godskennis? Zijn Woord: de Bijbel Zijn schepping Zijn aanwezigheid in ons: de relatie die we met Hem hebben Interpretatie Vooral de eerste twee zijn afhankelijk van interpretatie. Vaak is de betekenis helder en eenduidig, maar er zijn ook passages die tot discussie leiden. Ik ontdek steeds meer dat de Bijbel een boek is dat niet zonder goddelijke inspiratie geschreven kan zijn. Voor wie denkt dat de Bijbel slechts één van de vele boeken is: denk nog eens na. Voor mij geldt: de Bijbel is waarheid. De schepping is Zijn schepping, dus ook Zijn waarheid. Beide zijn waarneembaar. Maar wie dieper wil graven, zal soms moeten interpreteren. Als er een discrepantie is tussen beide interpretaties, dan ligt het probleem niet bij de waarheid, maar bij onze interpretatie. Want als beide bronnen waa...

Mag ik dit wel zeggen?

Miscommunicatie  Wat gebeurt er tijdens dit gesprek?  Jong volwassene: Ik wil écht dat je me 'het' noemt. Vader van de jong volwassene: Je bent mijn dochter. Ik vind dat lastig...  je bent mijn meisje. Jong volwassene: (Verheft stem, en slaat rechtervuist in de palm van linker hand) Zie, je neemt me niet serieus, je neemt me nooit serieus. Ik ben geen zij, ik ben 'het'.  (Slaat armen stijf over elkaar voor haar borst.) Het is een kort gesprekje, misschien maar drie zinnen. Toch een conflict. Er zit immers een wereld van onuitgesproken gevoelens en ideeën achter. Gevoelens en ideeën die de optelsom zijn van een persoonlijke geschiedenis. Er zit een leven achter deze zinnen. U vraagt zich nu misschien af: waar gaat dit blog naartoe? Genderdiversiteit? Nee, dit blog gaat over communicatie. Over de strijd om begrepen te worden. Over waarom misverstanden ontstaan en hoe ze kunnen uitgroeien tot conflicten. Ik wil daar een Bijbels perspectief op geven. Met dat inzicht… mi...

Voor mijn moslimvrienden: God haat de zonde, maar heeft de mens lief

 Uit genegenheid en bezorgdheid Verbazing Ik schrijf soms met een groot gevoel van verbazing. Hoe kan het dat veel mensen de liefde van God niet zien? De verbazing en soms ook frustratie, is oprecht. Maar, ik weet ook, ik zag het zelf ook lange jaren niet. Ook ik was eens, nog niet zo lang geleden, geen christen. Vaag herinner ik me het gevoel wat ik maar, bij gebrek aan een beter woord, 'leegte' noem. Een leegte die pas herkend werd, toen de Heilige Geest die leegte innam. Die vreugde die dat bracht is, denk ik, mede mijn drijfveer voor deze blogs. Ik zou wel willen schreeuwen: Alstublieft lieve mensen, richt u tot Hem, Hij is alles en meer dan wat u wensen kan. In dit blog richt ik mij tot u die gelooft in Allah. Er moet mij iets van hat hart. Voor mijn moslimvrienden Ik schrijf jullie met liefde en respect. Niet om u, die iets anders gelooft, te veroordelen, maar omdat ik geloof dat liefde betekent dat we naar waarheid moeten zoeken en elkaar daarop moeten wijzen. Ik weet da...

Wie vermoordt er nu niet?

Voordat je verder leest, eerst even dit Dit is geen diplomatiek gemompel in een kringgesprek met geurkaarsen en matjes in plaats van stoelen. Dit is een mening. Mijn mening. Misschien wel over jouw geloof of cultuur en de rol die geweld daarin speelt. En ik neem een standpunt in, zonder te relativeren of te nuanceren. Als dat je triggert: je weet waar de exit-knop zit. Tuurlijk, elke cultuur heeft z’n charme. Elke ideologie misschien ook. Maar om met dat argument af te rekenen: “Hitler hield van zijn hond. Moet ik nu zijn misdaden gaan relativeren?” Nee. dat zijn twee verschillende dimensies. Laat me eerst uitleggen waarom ik hier zo fel in ben. Knellend cultuurrelativisme Het idee: een cultuur mag alleen beoordeeld worden op basis van haar eigen normen en waarden. Prima als je archeoloog bent met een zachte lamp en een notitieboekje. Maar in het dagelijks leven? Neen! Stel: je buren houden elke nacht housefeestjes tot 04:00 — op hun culturele Spotify-playlist. Dan ben je niet mee...